مرا که با تو شادم پریشان مکن

بیا و سیل اشکم به دامان مکن

بیا به زخم عاشقان مرحم

دل مرا یک دم ز غم رها کن

من ای خدا به پای این پیمان

اگر ندادم جان مرا فنا کن

رمیده جان و دل شکسته

منم به پای تو نشسته

منم به ماتم جدایی

نشسته نا امید خسته

شکسته ای دل مرا

به من بگو چرا چرا

به سنگ غمها

ز دام حسرت کجا گریزم

که همچو مرغی

شکسته بالم

نمی توانم سخن نگویم

اگر بپرسد کسی ز حالم

فلک به سنگ کینه ها

شکسته قامت مرا

مگر چه کرده ام خدایا

شکسته سر شکسته پا

ز یاد آشنا جدا

کنون کجا روم خدایا

بیا به زخم عاشقان مرحم

دل مرا یک دم ز عم رها کن